CEMAL SÜREYA SÖZLERI

Denir ya aşk iki kişilik, yalan! Aşk bile bile delilik. Bide hayat müşterektir denir. Buda yalan çünkü aşk acısı hep tek kişilik.

Elimde olsa bir yasa çıkartırdım; sevgiler ertelenmeden, geciktirilmeden söylenecektir.

Gitmekle gidilmiyor ki.. Gitmekle gitmiş olamazsın; gönlün kalır, aklın kalır, anıların kalır.

   Aslında annem seni anlatır dururmuş çocukluğumda, meğer her masala seni anlatarak başlarmış. “Bir varmış, Bir yokmuş.”

    Bir daha beni sevdiğini söyleme! Neden biliyor musun? Çünkü yine inanırım.
Çektiğin acı kadar olgunlaşırsın dıyorlar fakat olgunlaşa olgunlaşa çürüdük bilmiyorlar.

 Denize ilk giren çocuk masumiyetiyle seviyorum seni.. Boğulacakmışım gibi.

    Güvenebileceğiniz ve sırtınızı dayayabileceğiniz sadece bir kişi vardır. Bu kişi annenizin kocasıdır ve çok “baba” bir adamdır.

Neden yorgunsun sorusuna cevap aramaktan, ve bunu sormasınlar diye gülümsemekten yoruldum.

Sesinde ne var biliyor musun? Ev dağınıklığı. İki de bir elini başına götürüp, rüzgarda dağılan yalnızlığını düzeltiyorsun

Uysal sevgilim, ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim. Elimde uçuk mavi bir kalem, cebimde iki paket sigara.. Hayatımız geçiyor gözlerimin önünden, çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz. Her şey seni bekliyor, her şey gelmeni içeri girmeni senin elinin değmesini gözünün dokunmasını ve her şey tekrarlıyor seni nice sevdiğimi.

Yine yanlış yerlerde bekledik birbirimizi.

Son çırpınışımdın sen insanlar arasında, keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

Ben nerde bir çift göz gördümse, tuttum onu güzelce sana tamamladım, sen binlerce yaşayasın diye yaptım bunu.

Uğraşamayı bırak artık dünle ve dünündekilerle. Bir de hep yanında olanlarla yarına bakmayı dene.

Kimse benimle oynamıyor diye ağlayan çocuk! Sen büyü hele, bak ne oyunlar oynayacaklar seninle.

Seni seviyorum’dan daha özel bir cümle de var: Sana güveniyorum. Çünkü herkes herkesi sevebiliyor; ama herkese güvenmiyor.

Yağmur olsan binlerce damla arasından bulur tutardım seni. Çünkü korkarım; toprak aldıgını vermiyor geri.

Acı çektikçe insan olgunlaşırmış. Yalan be! İlk önce kalbin kırlır, sonra çürümeye başlarsın.

Bir gün seni bırakırım ya tütünü bırakmak gibi bir şey olur bu evet, gün geliyor, bıkıyorum senden, ama istanbul´dan bıkmak gibi bir şey olur bu..

Cevap veriyorum zamanla herşey geçer diyen akıllılara; Geçen tek şey zamandır anlayan, anlatsın anlamayanlara.